Futbolcu teknik adam bağları!

Ama hep dik durdum...

O günlerde Gündüz Tekin Onay isminde bir teknik direktör tanıdım;
"Allah rahmet eylesin mekanı olsun "

Öz babam kısa süre önce vefat etmişti,
Baba boşluğu vardı,
O boşluğu çok güzel doldurdu,
Beni, belki futbolcu olarak istediği yere getiremedi ama ebedi dünyadan karekterimi gördüğünde, eminim ki, gurur duyuyordur.

Ondan çok şey öğrendim.
Nur içinde yatsın.
Adanaspor'la Süper Lig'de mücadele ettiğimiz bir sezonda, başımızda teknik direktör Gündüz Tekin Onay babamız vardı.
Takımın ve benim iyi gittiğimiz dönemdi.

Hocamla , babamla aramızda çok iyiydi.
Zaman zaman başbaşa oturup sohbet ederdik,
Dertleşirdik,
Ama hiç kimse bilmezdi!
Taşırdık hocamla birbirimizi...

Yağmurlu bir gün, antrenman sonrasında,
"Evlat eve gidiyorum, akşam gel oturalım" dedi.

Neyse;
Akşam bir şeyler alıp gittim babamın yanına,
Rahmetli Zeynep anne, İstanbul'daydı,
Bir şeyler yiyip, sohbet ederken, durdu,

Bekledi ve düşündü!
Sonra konuşmaya başladı.
"Bak evlat "dedi.
"Hayatında fedakarlık yapmazsan, hiç bir şeyin sahibi olamazsın,sen her şeyin en iyisini ben yapayım istiyorsun, bu olmaz" dedi.
"Ben ne istiyorum ki" dedim.
"Sen en iyi oynamak, çok para kazanmak ve çok renkli yaşamak istiyorsun"

"Ne var ki bunda " dediğimi dün gibi hatırlıyorum.
"Olmaz, olmaz" diyerek sesini yükseltti.
"Eğer ki bir yerlere gelmek istiyorsan fedakarlık yapmak zorundasın, her şeyi aynı anda yapmak istersen, senin için hayat zorlaşır" dedi.
Tabi ben savunmaya geçtim!
"Ne yaptım" gibisinden;
Kızdı, öfkelendi!
"Sen beni dinlemiyorsun, kafanın estiği gibi yaşıyorsun, hata yapıyorsun evlat" dedi.
Onun sinirlenmesi bile güzeldi.
"Ben hata yapıyor olabilirim, sen hiç hata yapmıyor musun?" Dediğimde, çıldırmıştı...

Onu, o gün anlamıyor gibi davranmıştım ama onu o gün çok iyi anlamıştım.
Şimdi çok daha iyi anlıyorum. Bana çok güzel bir miras bıraktın.
Bana karakter bıraktın hocam.
Seni çok özlüyorum.
Nur içinde yat...