Ümit Yaşar Oğuzcan kimdir? İntihar eden oğlunun adı nedir? İntihar şiiri...
Türk edebiyatının önemli şairlerinden Ümit Yaşar Oğuzcan ölüm yıl dönümünde tekrardan gündeme geldi. Hayatı boyunca yaşadığı trajedileri ile gündeme gelen Ümit Yaşar Oğuzcan'ın intihar eden oğluna yazdığı şiir hakkında araştırmalar sürüyor. Peki Ümit Yaşar Oğuzcan hakkında araştırmalar sürüyor. Ümit Yaşar Oğuzcan kimdir ve intihar eden oğluna yazdığı şiir nedir gibi artan aramalara karşı Ümit Yaşar Oğuzcan kimdir gibi aramalara da cevap verdik. İşte tüm detaylar...
Ümit Yaşar Oğuzcan kimdir?
Mersin'in Tarsus ilçesinde 22 Ağustos 1926'da doğan Oğuzcan, henüz çocukluk yıllarında annesinin ve babasının Faruk Nafiz Çamlıbel'e olan hayranlığı sebebiyle şiire merak duydu.
Babasının memur olması sebebiyle çocukluğunu farklı şehirlerde geçiren Oğuzcan, Eskişehir İnkılap İlkokulu'ndan 1937'de, Konya Askeri Ortaokulu'ndan 1940'da mezun oldu.
Eskişehir Ticaret Lisesi'ni 1946 tarihinde bitiren Oğuzcan, daha sonra çalışma hayatına atıldı. İlk olarak Osmanlı Bankası'na, sonra da Türkiye İş Bankası'na giren Oğuzcan, Adana, Ankara ve İstanbul gibi şehirlerde 1948 ve 1960 yılları arasında memur olarak görev yaptı.
Kısa bir süre Yapı Kredi'de de çalışan Oğuzcan, İstanbul Akbank Genel Müdürlüğü'nde oradan da Türkiye İş Bankası Yayınları Müşavirliği'nde görev yaptı. 30 yıl memur olarak hayatını sürdüren Ümit Yaşar Oğuzcan, Türkiye İş Bankası Halkla İlişkiler Müdür Yardımcısı olduğu sırada 1977 yılında kendi isteğiyle emekli oldu.
Eserleriyle müzik dünyasına da ilham kaynağı olan usta şair, geçirdiği kalp krizi sonucu 4 Kasım 1984'te vefat etti. Şairin cenazesi Teşvikiye Camisinden kaldırılarak, Zincirlikuyu Mezarlığı'na defnedildi.
Yaşı varır yirmi ikiye
İçkiyi sigarayı kadını öğrenir
Çöker omuzlarına maişet derdi
Gece gündüz şiir yazar bir yandan
Yazar ya…
Kavak yelleri eser başında
Değmez ayakları yere bir türlü
Bu arada evlenir nasılsa
Çoluk çocuk sahibi olur
Olur ya…
Bir rivayete göre bir de not bırakmıştı giderken babasına: ‘’Baba, intihar öyle edilmez, böyle edilir’’ Bu kuşkusuz bir babanın en acılı imtihanıydı.
Ümit Yaşar’ın Vedat’ın ardından yazdıkları
Açarken ufkunda güller alevden
Çıktı her günkü gibi gülerek evden
Kimseye belli etmedi içindeki yangını
Yürüdü kendinden emin, sonsuzluğa doğru
Galata Kulesi’nde bekliyordu ecel
Bir fincan kahve, bir kadeh konyak
Ölüm yolcusunun son arzusu buydu
Bir adam düştü Galata Kulesi’nden
Bu adam benim oğlumdu.