"Açlığın nirvanasını yaşadım"

Survivor'ı sakatlığından dolayı bırakmak zorunda kalan Meryem Kasap Dominik'ten Ajansspor instagram canlı yayınına katıldı.

Ajansspor Muhabiri Barış Şehirlioğlu'nun sorularını yanıtlayan Meryem Kasap, atletizme nasıl başladığından Survivor'da neler yaşadıklarına kadar samimi açıklamalar yaptı.

"Koronavirüsün tehlikesini buradan göremiyoruz"

"Dizimde küçük değil, Büyük bir problem var. Koronavirüsün ne kadar tehlikeli olduğunu burada algılayamıyoruz. Aslında çok tehlikeli. Umarım ülkemizde ve dünyadaki bu tehlike bir an önce geçer. Bir an evvel ülkeye dönüp tedavimi yaptırmak istiyorum.

"Dizimde kıkırdakta kırık var. Başka sakatlık olsa 2-3 haftada geçerdi. Uzun süreli bir tedavi süreci gerektiren bir sakatlık oldu. Surivor'da çok iyi bir grafik yakalamıştım. Nasip değilmiş, kısmet buraya kadarmış Çok fazla üstüne basmadan Yürüyebiliyorum. Kendi ihtyacımı karşılayabiliyorum. Dizimi çok fazla kullanamıyorum."

"Uzun yıllara varan spor geçmişim var. Çok sporu seven bir yapım yoktu. Spor yapmak bana garip geliyordu. Terlemeyi ve koşmayı ben hiç sevmiyordum.Tesadüf eseri spora başladım. 2 yıllık bir hentbol geçmişim var, Ondan sonra Atletizme geçtim. Bir boşluktan sonra spor hayatım buralara kadar geldi. Sırıkla yüksek atlama ile başladım. 16 yaşında antrenmanda 3 metreden düşüp el bileğimi kırdım, Bunun acısı tarif edilemez. Sporu zaten sevmiyordum ve öyle bir talihsiz olay başıma geldi. O sakatlıktan sonra sırıkla yüksek atlamaya dönemedim. Koşum iyi olduğu için antrenörlerim tarafından 400 metreye yönlendirildim. 1 yıl içinde Türkiye şampiyonu oldum. Güzel dereceler elde ettim. Milli takıma seçildim. Avrupa, Balkan ve Akdeniz şampiyonalarında yarıştım. Sporu hiç sevmeyen ben spor aşığı oldum. 6 yıl Fenerbahçe adına koştum, 400 metre engelli branşında da koştum. Son 1 yıldır Beşiktaş için koşuyorum."

"Memleketim Trabzon'u çok seviyorum. Bizim Trabzon'da benim antrenman yaptığım yer halkla iç içe bir yer. Kulübümün formalarını ve malezemelerin giymek zorundayım. Gerçekten çok tepki alıyordum ve çekine çekine paylaşıyordum. Trabzon'u çok seviyorum ama her takım bizim için önemli. Gerçekten bana saygı duymalarını istiyorum. Fenerbahçe ve Beşiktaş olsun biz işimizi yapıyoruz. O yüzden Trabzonluların bize biraz saygı göstermesini diliyorum. Zaten gösteriyorlar ama biz çok Trabzon aşığı olduğumuz için bu konuda çok fazla tepki gösteriyoruz. 2020 yılından beri bu konuyu biraz aştığımızı düşünüyorum."

Benim tam anlamıyla branşım 400 metreydi. Aslında pes etmek üzereyken Türkiye şampiyonu oldum ve Milli takıma seçildim. Avrupa'nın önemli atletleri ile yarışmak beni cezbetti ve spora daha çok tutunmamı sağladı. Bir kez daha dünyaya gelsem yine Atletizm yaparım. Bu sene koronavirüsten dolayı her şey gibi Olimpiyatlar da ertelendi. 2020 yılı gerçekten kabus gibi oldu. Sakatlığımın geçmesi ve antrenmanlara başlamam 3 ayı bulur. 2021 yılının daha güzel olmasını diliyorum."

Her şeyde bir hayır vardır. Geçen sene de survivor'a başvurdum ama olmadı. Bu yıl nasipti. Ben survivor aşığıyım. Survivorun kendime çok yakıştığını düşünüyorum. Tadı damağımda kalarak ayrıldım. Bazen nasibi kabullenmek gerekiyor. Survivorun elemeleri çok zordu ve 10 tane elemeden geçtik. Neden ben survivor'da olmayayım diye diye kendimi survivorda buldum. Milyonların arasından seçilip buralara kadar gelmek çok zor ama çok eğlenceliydi. Burada olduğum için çok mutluyum. Bu yıl survivor maceram son buldu ama gelecek yıl bu maceram tekrardan alevlenecek."

Açlık beni inanılmaz zorladı. Hiçbirimiz toprağın üstünde sürekli yatmıyoruz, çok aç kalmıyoruz, günlerce yağmurda ıslanmıyoruz. Survivor dünyanın en zor ama en zor yarışması. Fiziksel olarak değil mental olarak etkiledi. 1 hafta etkilendim ben neredeyim oldum. 10 tane tanımadığım insan yanımdaydı. Alışma sürem 1 hafta oldu ve ondan sonra alıştım.

Survivor'da yedikçe yiyesin geliyor. O anlar çok güzel, mutlu oluyorsun yediğin için ama 2 saat sonra tekrar acıkıyorsun. Açlık öyle bir şey gözün doymuyor. Orada açıklık asla bitmiyor. Normalde yemeyeceğim şeyleri Survivor'da istedim. Ben açlığın nirvanasını yaşadım."

"Atletizmde her zaman mental olarak çok güçlü olman gerekiyor. Antereman dereceleri iyi olabilir ama bunu yarışlarda gösteremezsen seni mental olarak çok düşürebilir. Survivor ile Atletizm farklı şeyler. İkisinin ayrı ayrı zorlukları var. Survivor'da yemek yok, nerede uyuduğun belli değil. Kişisel hiçbir ihtiyacın yok. Issız bir adada yaşıyorsun. İkisi tartışılamaz zorluklarda. Atletizm dünyanın en zor yarışı."

Yasal uyarı: Bu haber Ajansspor.com tarafından yazılmıştır, kaynak gösterilmeden kullanılamaz.