Aykut Kocaman ve Igor Tudor

Ajansspor konuk yazarı Ömer Doğan'ın 'Aykut Kocaman ve Igor Tudor' başlıklı yazısı:

Beşiktaş ve Başakşehir’in kurulu düzenlerini bozmadığını, bana göre ufak tefek yol kazalarıyla yollarına devam ettiklerini düşünürsek, bu devrenin  geri kalanı tamamen bu iki antrenör etrafında yaşandı.

Bu ikilinin o kadar çok ortak yönü vardı ki, yapışık ikizlerde bile çok az.

-İki hocanın da takımları şu an aynı puanda.

-İki hocanın takımı da Avrupa liginde kendinden çok seviye altta bir takıma elendi.

-İki hocanın da kadrosunda köklü değişikliklere gidildi.

-İki hocanın da başında taraftarının büyük çoğunluğunun istemediği bir başkan var.

-O kadar ki, oynadıkları maç bile 0-0 bitmiş.

-İkisi de istifa-kovulma ikilemini sezon boyu yaşamışlar.

Ama bu güne baktığımızda biri dimdik ayaktayken biri muhtemelen ülkeye bir daha adım atmayacak. Peki neden bu kadar ortak yön varken sonları bu kadar net farklı oldu.

Aslında bu farkın en büyük nedeni TECRÜBE.

-Aykut Kocaman, Tudor’un aksine en kötü zamanda bile sinirlerine hakim oldu ve hiçbir karşı antrenör ya da basın mensubu ile münakaşa etmedi.

-Aykut Kocaman, bazı sorular karşısında zorlandıysa da hiçbir zaman daha çok gol atan kazandı vb. alaycı konuşmalar yapmadı.

-Aykut Kocaman koltuk sevdası ile değil takım sevdasıyla karar almaya çalıştı. Buna istifa etme kararı ve vazgeçmesi de dahil.

-Aykut Kocaman sükunetini hiçbir zaman kaybetmeden sorunu bulmaya, çözüm aramaya çalışırken, Tudor ise kurulu düzenini bile bozarak macera aramayı tercih etti.

-Aykut Kocaman kötü gidişat yüzünden taraftarından özür dilerken, Tudor el kol hareketi yapmayı tercih etti.

-Fenerbahçe de kazanan takım bozulmazken, Galatasaray bırakın aynı oyuncuları aynı taktik ile üst üste iki maça çıkamadı.

-Başlangıçları tercihleri elbetteki tartışılır ama aralarındaki maçta bile maça başlayan taktikle bitirdikleri taktik Fenerbahçe de aynı iken Galatasaray da futbolcuların bile kafasını karıştırmıştı.

-En önemlisi de ne kadar en çok eleştiren kişilerden biri ben olsam da, Aziz Yıldırım faktörüydü. Göstermelik değil, gerçekten arkasında durdular hocalarının.

Aslında söylenecek daha çok şey var ama socuç ne? Şimdi hepimiz net bir şekilde şunu görüyoruz, bir tarafta artık şampiyonluk umudu artan koltuğu sapasağlam Aykut Kocaman, bir tarafta ise sadece takımla eğil tüm ülkeyle ilişiği kesilmiş  Igor Tudor.

Umarım bu yaşanılanlar genç veya yaşlı tüm hocalarımıza örnek olur.

Uyarı 1-Fenerbahçe Karabük maçında belki zorlanmadı ama şampiyonluk için gereken performans bu değil.

Uyarı 2- Karabükspor da 2 kardeşimiz çok ilgimi çekti. Biri sağ bek Osman. Çok iyi niyetli ama futbola daha çok odaklanırsa kendisi için daha iyi olur. İkincisi ise kaleci Çağlar, henüz 6ıncı dakikada serbest vuruşlarda zaman çalmaya çalıştı, seyirci ile ufak münakaşalara girdi. Sonunda kaleyi bulan ilk şutta golu yedi. Şimdi bir camia tarafından sorun çıkaran ve kötü bir kaleci olarak hatırlanacak. Şimdilik bu çabuk unutulabilir ama lütfen tekrarlama. Sizler gibi zeki, çevik ve ahlaklı futbolculara ihtiyacımız var.