Torinolu Emirhan İlkhan, Beşiktaş Efsanesi Sergen Yalçın'ın Yolunda

Sözleşmedeki 4.5 milyon Euro'ya serbest kalır maddesi devreye girdi. Torino, daha Beşiktaşlılar'ın doyasıyla izlemeye fırsat bulamadığı Emirhan'ı kaptı götürdü. Gitmesinden çok sözleşmedeki bu 'düşük' serbest kalma bedeli çok tartışıldı. Yönetim topa tutuldu. Ama artık olan olmuştu, 'Yavru Kartal', İtalya Serie A'ya uçmuştu. 

Torino'da henüz adaptasyon evresinde. İtalyanca kursuna gidiyor. İtalyan gazetesi Tuttosport'a bir kısa röportaj verdi. Röportajda Emirhan'ın cebinde sadece 10-15 kelimelik İngilizce olduğu vurgulanırken, teknik direktörle daha çok jest ve mimiklerle anlaştığına dikkat çekiliyor. Ama, İtalyanca kursunun iyi gittiği ve başarılı bir öğrenci olduğu da belirtiliyor.

Tuttusport röportajında en dikkat çeken nokta Emirhan'ın 14 yaşında futbolu bırakma noktasına geldiğini itiraf etmesi. Genç yetenek, eviyle Beşiktaş altyapısının bulunduğu Fulya'ya toplu taşımyala gidip gelmenin çok zor olmasından ötürü bu kararı aldığını ve yöneticilere söylediğini anlatıyor. Gece geç saatlerde bir çocuğun eve dönmesinin tehlikeli olduğunu da vurguluyor.

Emirhan'ın bu haklı gerekçesi esasen Türkiye'de altyapıların temel sıkıntılarından. Binlerce Emirhan var bu sorunu yaşayan. Onlar parlayana veya profesyonel olana kadar büyük fedakârlıklarla gidip geliyorlar akademilere. Ailelerinin sırtında gidip geldikleri rahatlıkla söylenebilir. Emirhan İlkhan, Beşiktaş'a geldiğinde Bayrampaşa Terazidere'de yaşıyordu ve buradan Fulya'ya gidip geldi. Dedik ya bu sadece ona özgü bir zorluk değildi. Geçmişe, bir yıldıza geri pas atalım...

Sergen Yalçın, Beşiktaş tarihinin gelmiş geçmiş en büyük yıldızlarından. Hatta yaşayan efsanelerinden. Hem futbolcu olarak hem de teknik direktör olarak şampiyonluk yaşayan bir isim. Bu şampiyonluklardan biri de siyah beyazlıların 100. yılındaydı. Sergen Yalçın da altyapıdan yetişti ve o da Fulya'ya gidip gelmek için her gün onlarca kilometre yol katetti.

Sergen Yalçın, sadece altyapıda değil, artık A takıma çıkdığında dahi Kilyos'dan Fulya'ya toplu taşımayla gidip geldi. Bu konuda Hürriyet gazetesi muhabirlerinden İsmail Er'in kendisiyle yaptığı bir röportajda kullanılan fotoğraf da hafızalarda yer edinmiştir artık. Fotoğrafta Sergen Yalçın Kilyos'tan minibüse biniyor. Babası da uğurluyor. 

Kilyos ile Fulya arası bugün ölçüldüğünde 27 kilometre. Trafik olmadığında yaklaşık 50 dakika sürüyor. Tabii 90'ların ulaşım olanakları bugüne kadar daha kısıtlıydı ve haliyle yol da daha uzun sürüyordu. Ki Hürriyet'in haberinde "Sergen için 70 kilometrelik yolculuk başlıyor" ifadesi kullanılıyor. Bu sadece gidişse, demekki toplamda 140 Km yol demek. Sergen Yalçın, otobüsten 19 yaşındayken; yani A takıma çıktığı 1991'de iniyor. İlk sözleşmesinden aldığı parayla kendisine ilk iş olarak bir Tempra marka otomobil almak oluyor.

Emirhan'ın yaşadığı Terazidere ile Fulya arası ise bugünkü verilerle 12 kilometre. Yoğun trafikte yolculuk süresi 30 dakika. Gidiş dönüş 24 kilometre yapan Emirhan İlkhan için tramway ile Kabataş, oradan da otobüsle Fulya'ya gitme seçeneği de bulunuyordu. Sergen Yalçın'ın altyapıdayken Fulya'ya gidip gelme olanakları daha kısıtlı ve zordu. Ama yine de bir çok futbolcu gibi benzer bir öyküye sahip oldukları söylenebilir. Kulüplerin mesafeye bakmaksızın altyapıdaki çocuklara ulaşım, beslenme ve barınma açısından Avrupa standartlarında destek vermesi kaçınılmaz. Sergen Yalçın, meşakatli yolları aştı ve Beşiktaş ve futbolumuzun bir efsanesi olmayı başardı. Emirhan'ın ise henüz menzile ulaştığını söylemek erken. Torino'dan ya çok daha büyük takımlara yürüyecek ya da belki de gerisin geri memleket dönecek. Dileriz ki o, Sergen Yalçın'ın çok umursamadığı Avrupa'da da şöhretli bir futbolcu olur.