Fenerbahçe - Medipol Başakşehir maçı yazar görüşleri!

Dakika bir, gol bir bu olsa gerek... Maç neredeyse iki santra ile başladı. Önce maçın başlama vuruşu, sonra ilk dakika golünün santrası... Zaten Fenerbahçe’nin gol yemediği maç yok ki... Dört lig maçında sekiz gol yiyen, bu dört maçtan sadece birini kazanan bir takımın şampiyonluk ihtimali ne kadar olabilir ki...Aslında Fenerbahçe, transferde çok geç kalmanın, henüz takım olamamanın ciddi sıkıntılarını yaşıyor. Üstelik Fenerbahçe 2-0 yenik duruma düştüğü maçta belki de bu sezonun en ofansif, sürekliliği en fazla olan maçını oynadı.Mücadelesine kimsenin laf edecek hali yok. Ama kalitesi konusunda ciddi sıkıntılar var. Skrtel’e rağmen savunma her maçta gollere “abone” olmuş durumda...

Hücumda yakaladığı bunca fırsata rağmen şu görüntü ile ciddi kalite sıkıntısı, beceri sıkıntısı var. İşin henüz başındayız ama, bu görüntü ile Soldado belki gol kralı olamaz ama, böyle devam ederse ligin gol kaçırma kralı olabilir.Fenerbahçe adına kuşku duyulacak bir başka konu, Giulaino’nun hali... Hadi ilk maçta ortada yoktu, kabul edelim ama, Başakşehir maçında da takımının en zayıf halkalarından biri olarak göründü.Aslında birinci dakika golü Başakşehir’i gerçek futbolundan uzaklaştırmış, hızını ve hırsını en azından ilk yarı için kesmişti... Buna rağmen  üç atağa çıktılar, iki gol attılar, bir topu da çizgiden Skrtel çıkardı. Ama Başakşehir öyle bir takım ki, durum 2-2’ye gelince son beş dakikada vitesi hücuma taktılar, bu kısacık sürede Visca’nın mutlak pozisyonunu Volkan çıkarttı, Kerim Frei’nin şutu kılpayı dışarı gitti, “Allah’ın hakkı üçtür” misali Kerim Frei’nin üçüncü teşebbüsünde top Fenerbahçe ağlarıyla buluştu.

Dikkatimi çeken, Başakşehir’in ikinci golünde, hızlı bir hücum yok, bir kontratak yok, Başakşehir faulü kullanıyor ve golün asistini yapan Caiçara, İsmail’in kanadından bomboş durumda top Adebayor’un kafasına teslim ediyor. Düşünün, duran bir topta bile Fenerbahçe savunması kendi alanını kapatamıyor.Linç kültürünün yeni kurbanı, bir başka deyişle yeni adresi Ozan Tufan’a baktım, takımın ayakta kalmaya çalışanlarından biriydi. Kaleci Volkan’ın kötü yediği goller de var, çıkardığı, önlediği tehlikeler de...

Görünen o ki, Fenerbahçe takım olana kadar, Fenerbahçe kaliteyi yakalayana kadar, atı alan Üsküdar’ı  geçecek. Üstelik atı alıp Üsküdar’a geçmek isteyenlerin sayısı bu yıl o kadar çok ki... O bakımdan Fenerbahçe için hasret bir başka bahara kalırsa, buna kimse şaşırmasın...Aykut Hoca’nın ısrarla “şampiyon olacağız” ifadesine saygı duyuyorum, ama  şu dört haftadan sonra çok da gerçekçi görmüyorum.İki önemli not: Fenerbahçe’nin beraberlik golü temiz... Kaleci Volkan Babacan’ın kafasında  su şişesine patlatana bakalım 6222 sayılı şiddet yasası işleyecek mi?

Hayır, kimse seni yıpratmak istemiyor Aykut Hoca’m… Ortada ne varsa onu yazıyoruz sadece. Skordan bağımsız “Fena oynamadı” diyecek kadar bol keseden davranıyoruz ama skora bakınca “vah vah”tan başka çare kalmıyor. Kadıköy’ü, galibiyeti, Başakşehir maç istatistiklerini falan göz ardı etsek de bu Fenerbahçe’ye “iyi” diyebilecek kimse var mı bu memlekette?Kalemi sana versek bundan fazlasını sen bile yazamazsın!Çünkü malzeme ile ürün arasındaki orantısızlık, tuhaflık, gariplik, yavaşlık, soğukluk buna izin vermez.Fenerbahçe için turnusol kağıdı gibi bir maçın ilk devresinde hiç de kötü oynamadı sarı-lacivertli takım…

Ama garip!.. İlk yarının skoruna bakıyorsunuz Başakşehir 2-1 galip.Neden?.. Çünkü Fenerbahçe rakip ceza alanı yakınına ya giremiyor ya da girdiğinde çoğalamıyor.Gol, çatıya tırmanmak gibi bir şey… Merdivenin bir-iki basamağı eksikse, çok güzel tırmanırsın ama çatıya çıkamazsın.Hele hızlı değilsen.Sürat felaket sanıyor Fenerbahçe. Bu bir tercih olabilir. Lakin eldeki potansiyelin verimsiz kullanıldığı bir tercih olduğu kesin. Hatta yıkıcı bile sayılabilir. Oysa Başakşehir duran topu, kontratağı olan bir takım. Yüksek pas yüzdesi, olağanüstü tecrübeli futbolcuları ve en önemlisi kanatları dolu tanesi gibi yağdı durdu yine Fenerbahçe yarı alanına. Fenerbahçe ise hâlâ “alışma devresinde”… Kim neye alışacaksa?Gençlerbirliği maçından Neto, İsmail ve Josef farkıyla sahaya çıkarken bir de tribüne çağırıp alkışlayan seyirci sayesinde Ozan’ı da kazanmıştı Fenerbahçe ama Guilanio-Soldado ikilisi ancak ikinci kez yan yanaydı. Neto ise ilk kez forma giyiyordu. Yine de topu oyuna orta sahadan daha iyi sokuyordu yeni stoper

.Fenerbahçe’nin yıldızı ve topu ilerde tutabilen tek adamı Valbuena ise Başakşehir defansından adeta dayak yedi ilk yarı. Yine de maçın ilk yarıda kopmasını önleyen golün pasını kişisel çabasıyla yaratan adamdı. Evet maça şokla başladı şokla bitirdi Fenerbahçe. Henüz 1 dakika 26. saniyede kornerden gelen top Attamah’ın kafasını buldu; işe bakın tam o anda Volkan hazırlık zıplamalarında havada kalmıştı. Hamle yapabilmesi için ayakları yere dokunmadan top kaledeydi.Başakşehir’in ikinci golü de dramatikti Volkan adına… Bu kez ceza alanına ortalanan topu Adebayor üst direğe nişanladı ve yere dik inen top Volkan’ın bedenine çarpıp girdi. Fenerbahçe artık iki moralsiz ve formsuz kaleci sahibi. Üstelik kalecilerin düzelmesi yeni transferlerin “alışmasından” daha uzun sürer genellikle.

Fenerbahçe’nin ilk 45 dakikada yükseldiği, hızlandığı dakikalar ise son 5 dakikaydı ve o da golü getirdi. Sadece bu bile Fenerbahçe’nin hızlanmadan, topsuz koşular yapmadan, yan topları bırakmadan bir yere gidemeyeceğinin kanıtıydı.İkinci yarının Fenerbahçe ve Fenerbahçeli açısından önemi, yeni transfer Janssen’in 64’te oyuna girmesi kadar Soldado’nun takıma-oyuna-sisteme hiç ama hiç alışamadığıydı. Veya takdim edildiği kadar büyük bir golcü değil kendisi.  Atak yapsa da son basamağı çıkamayan Fenerbahçe, oyunu mağlup sürdürdükçe paniğe kapılmaya başladı. Uzaktan şutlar, kale önünde dokunulamayan paslar, homurdanan tribünler…Elbette kalbini bilemem… Ama son 20 dakikayı Aatıf’ı alıp çift santraforlu şekle çevirdi Aykut Kocaman, bir kontratakla gol yemeden bir gol atarak gelecek beraberliğe çoktan razıydı gibi geldi bana. Fenerbahçeli futbolcular da aynı fikirde olmalı ki, biraz vites attırdılar. Bölgesel baskılara başlayıp hücumu zenginleştirmeye çalıştılar.

Ve dakika 78… Yan hakemin ofsayt, Aydınus’un “değil” dediği Fenerbahçe golü… Tabi ki Aydınus haklı…. Üç Fenerbahçeliyi ofsayttan kurtaran Clichy’nin topla teması.Bu maçın hakkı beraberlikti. Yani, Fenerbahçe’nin henüz tam hazır hale gelmemiş ama geriye doğru da gitmemiş hali. Ama Başakşehir bu kadarına bile izin vermedi. Kerim’in golü Fenerbahçe’yi kapatan kepenkti.Galiba bir takım düştü şampiyonluk yarışından. Bu puanları çok arayacak Fenerbahçe… Çünkü yabancı futbolcuya yüklenen ve şampiyonluk peşinde koşan beş takımdan üçü-dördü için “iflas” değilse bile “konkordato” ilan etmenin başlangıcı bu sezon olacak.Fenerbahçe de “tehlike” bölgesindeki takımlardan biri. Ve futbol açısından değil ama puan cetvelinde terse doğru hızla yol alıyor. Soru şu… Bu gidiş nereye?

Hiddink milli takımda göreve başladıktan sonra ilk kampı Amerika’da yapar. İlk antrenmanda yardımcısı Oğuz Çetin’i yanına çağırır bir süre sonra! ‘ Oğuz.. Şu sol taraftaki esmer çocuğa lütfen pozisyon almayı öğret!’ O çocuk, o yıl Beşiktaş’a 6 milyon Euro’ya transfer olan İsmail’dir! 2. Başakşehir golünde aklıma bu anektod geldi! 8 yıldır değişmeyen, gelişmeyen İsmail... Tüm maçı bir oyuncu ve pozisyon üzerinden okumak mümkün değil. Ancak 10 transfer yapan F.Bahçe’de bir sol istihdamı sağlanamaması bu tip sıkıntıları beraberinde getiriyor!  

BAŞAKŞEHİR oyuna Volkan’ın ve defansın ortak ikramıyla 1-0 önde başlayınca ilk yarı süresince oyunu vermedi. 2’yi de bulunca iyice rahatladılar. F.Bahçe, Vardar ve Trabzon maçlarında olduğu gibi ‘çabaladı’. Taktik disiplini olmaksızın ceza sahasında didinip durdular! Valbuena’nın önderliğinde atakçıklar geliştirdiler. Ceza sahasına bol orta kesip durdular. Kalabalıktan sadece 1 gol buldular. Aykut hoca  gibi hayat prensipleri bulunan bir adamın, haziran başından beri (elbette transfer gecikmelerini atlamıyorum) taktik disiplini sağlayamamasını anlayamıyorum. Valbuena olmasa rakip kaleye gidemeyecek bir ekip vardı sahada! 

KERİM İLK KEZ BİR MAÇ ALDI 
2. yarı oyun yine ‘çabalayan’ F.Bahçe lehineydi. Topa çok sahip oldular, dönenleri topladılar, rakibi baskıladılar. Ancak hep ‘gelişigüzel, doğaçlama, baştan savmacı, plansız!’. Böyle olunca da iş yine duran topa kaldı. 2-2 de bulundu. Ancak plan olmayınca, yine PLAN kazandı. Abdullah Avcı’nın taa milli takımdan beri çok güvendiği Kerim belki de Türkiye’de ilk kez bir maç aldı. Başakşehir, 2. yarı oyununu bozmaz, özgüvenli devam eder diyordum devre arası! Yanıldım! Oyunu verdiler skoru ve maçı aldılar. İzleyenlere keyif veren bir maç oldu. Fırat Aydınus 2. F.Bahçe golünde ‘pek sevdiği’ müzakere sonucu doğru kararı verdi, doğrusunu yaptı.

Fenerbahçe’nin  8. resmi maçında da gelenek değişmedi. İlk pozisyon gol oldu.  Başakşehir’in duran toplardaki etkinliği bilindiği halde, ön direkte Dirar tercihi golü kolaylaştırdı. Fenerbahçe, gole reaksiyon göstermeye çalışsa da, beklenen agresiflikte olmadı. Bunun birinci sebebi, Başakşehir’in kurulu düzeni. Benzer maçları defalarca oynadılar. En büyük tecrübeyi Sevilla eşleşmesinde yaşadılar. Herkes görevini biliyor. Abdullah Hoca, hem genel oyun görüşünden ödün vermiyor hem de maç maç plan yapıyor. Ancak takımı dün akşam çok iyi görüntüde olmasa da, istediğini aldı. Mossoro'nun eksikliği çok hissedildi.  Bir başka unsur, Fenerbahçe’nin hala uyum problem yaşaması. Sarı lacivertliler, rakibini top kaybına zorlasa da, bunları pozisyona çevirmedi.  Çaba var, hızlı pas trafiği, etkili orta, sizi neticeye götürecek hücum aksiyonu yok. Mevcut orta saha ile, merkezden rakibi çözmek neredeyse imkansız. 90+6 dk'lık oyunda sadece 1 kez uzatmada ceza alanı paslaşması oldu.

Bunun adı hayal kırıklığı. Herkes sabit, içeriye koşu yapan kimse yok.  Dirar, geldiği günden bu yana en iyi performansını gösterdi. Isla ile uyumlu çalıştılar. Valbuena'nın çabasına İsmail aynı oranda karşılık veremedi.  Guilano neredeyse kayboldu. Ozan ve De Souza'nın ofansa katkısı sınırlı. Böyle bir tabloda kaos oyunu sonuç verebilirdi, nitekim goller de öyle geldi...  

Fenerbahçe taraftarının beklediği oyun, ilk yarının son 2 dk. Golden sonra ayağa kalkan değil, baştan sona rakibini boğan bir takım.  Bu takım erkenden havlu atacak değil, ancak onarılması gereken çok şey var.  Başta takım savunması. Rakip alandaki mücadele ve presin başarısından sonra, bu kadar kolay gol yenmemeli! Bugün Galatasaray kazanırsa fark 4 haftada 7 puana çıkacak; henüz derbiler oynanamadan üstelik. Aykut Hoca bir yandan oyunu diğer yandan psikolojiyi düzeltebilecek tecrübede; yeter ki futbolcular da ona karşılık versin.

Başakşehir müsabakanın hemen başında kullanılan kornerde, Attamah'ın golüyle maça adeta galip başladı. Bu golden sonra Fenerbahçe, hiç moralini bozmadan, oyunu karşı alana yıktı. Üçüncü bölgedeki etkili presle Başakşehir'in pas alışverişlerine imkan bırakmadı. Ozan, Souza ve Dirar, büyük enerji sarf etiler ancak Giuliano'nun etkisiz kalışı ve Valbuena'nın fizik açıdan düşüş içinde olması, bu yoğun baskıda üretkenliği engelliyordu. Buna karşılık ilk yarı istediği organizasyonu sağlayamayan Başakşehir; Napoleoni ile çok net bir gol kaçırdı. Adebayor ile hazırlanışı ve yapılışıyla güzel bir golle farkı ikiye çıkardı. Fenerbahçe, etkili oyununda golü bulamamış ve 2 farklı skor dezavantajına düşmüştü. Moraller de bozulmuştu. Ama sahneye kaleci Volkan Babacan çıktı. Gereksiz bir vakit geçirme ile susmuş taraftarı ve moralsiz Fenerbahçeli oyunculara hareket getirdi. Ardından Fenerbahçe, soyunma odasına farkı bire indirerek, moralli gitti.

İkinci devrede yine Fenerbahçe atak olan taraftı ama ilk yarıdaki gibi yoğun baskı kurulamıyordu. Çünkü Başakşehir, yorgunluktan etkisini azaltan pres karşısında daha iyi top yapıyordu. 64'ten sonra Aykut Kocaman'ın hamleleri geldi ve Fenerbahçe bir duran topta beraberliği yakaladı. Yediği ikinci gole kadar beklenen futbolunu sergileyemeyen Başakşehir, bu golden sonra birden gerçek kimliğine döndü. Maçın son bölümü heyecan fırtınası gibiydi. İki gol Başakşehir, bir gol de Fenerbahçe kaçırdı. Sonrasında müthiş bir Kerim Frei golü skoru ilan etti, Fenerbahçe'nin puan kaybı da ilk 4 haftada 7'ye çıktı...

F.Bahçe dün aslında hırslı ve tempolu oynamaya çalıştı ama planlı, programlı, ofansif girişimleri olmadığından, Giuliano ve Soldado'dan önemli katkı gelmediğinden ve de takımın bu yapısıyla her zaman vurguladığım gibi üçüncü bölgede baskı ile oynandığından çok gol yer görüşüm, bu maçta da belgelendi. Başakşehir, beraberlik golüne kadar son derece yanlış oynadı. Visca formda değil, çok kötü gününde olan Elia'ya Abdullah Avcı çok sabır gösterdi. Ne Napoleoni ne de İrfan Kahveci hiçbir katkı vermedi. İlerlemiş yaşına rağmen Adebayor'a saygı duydum.

Aykut Kocaman'a "Kabus nedir?" diye sorsanız, "ikinci dakikada Başakşehir'den gol yemek" diyebilirdi. Fikstürde Fenerbahçe adına numara çeken arkadaşın, o gündeki yıldızlarla olan ilişkisini bir astroloğa yorumlatmak lazım elbette. Evinizdeki ilk maçı Trabzonspor, ikincisini Başakşehir, üçüncüsünü Beşiktaş ile oynuyorsanız, "Bir dakika dur be kader, bir nefes alayım" deme hakkınız da oluyor. Aykut Hoca'yı sınayan ilahi kuvvet, yedinci resmi maçına (G.Birliği) kadar santrfor da vermemişti kendisine. "Kasamızda 100 milyon Euro var" diyen kulüp başkanı ise hafta içinde "Transfer yaparsak batarız" cümlesini kuruyordu. Transferin son gününde aldığın santrforu, bir gün sonra ligin en organize takımı karşısında oynatmak zorunda kalıyorsun.

Peki; bu şartlarda bu maçın yorumunu yaparken, hangi yörüngeyi kullanmalıyız. Abdullah Avcı'nın "kusursuz makinası" 2-0'ı cebine koyduktan sonra, rakibinin eline de el bombasını vermiş demektir. Buna rağmen önde baskı yaparak, rakibin pas organizasyonunu engelleyerek, oyunu kendi şartlarında oynamaya çalıştı Fenerbahçe. Souza'nın bu görüntüde "en yararlı" olduğunun altını çizerek, bütün oyuncuların skora başkaldırdığını söylememiz de gerekir. "İyi oynamadı" diyecekleriniz vardır elbette ama "iyi koşmadı" diyemeyiz hiç birine. En az kazanmak kadar önemli olan, bu oyun karakteriydi aslında. İkinci dakikada golü yedikten sonra, maçı yeniden başlatmak için 80 dakika mücadele etti Fenerbahçe. Aykut Hoca bütün riskleri aldı, oyuncuları tüm güçlerini kullandı.

Özet yapmak gerekirse, takım olmak için en az dört maça daha ihtiyacı olan Fenerbahçe'nin, kişisel ekstralara ihtiyacı olduğu bir dönemde olduğunu söylememiz lazım. Müthiş bir maç izledik. 2-0'dan geri geldi ve Başakşehir gibi bir organizasyonu etkisiz hale getirdi Fenerbahçe... Eşitlikten sonra ise rakibinin son nefesini kullandığını anlayıp, bunun için ne yapacağını düşünüp, kazanmasını bildi Abdullah Avcı'nın ekibi. Sanırım sezon bittiğinde, bu maç daha anlamlı olacak.